بهینه سازي ضخامت عایق ساختمان در شرایط آب و هوایی مختلف با رویکرد زیست محیطی

تاریخ نگارش: زمستان 1399

نام نگارندگان: مریم کرمی ، احسان عنبرزاده

چکیده:

با توجه به بالا بودن سهم قابل توجه مصرف انرژی در بخش ساختمان، محاسبه دقیق بارهای گرمایی و سرمایی یک ساختمان و تجزیه و تحلیل این بارها و تلاش در جهت کاهش اتلاف انرژی به ویژه عایق کاری ساختمان، از جمله راههای کاهش مصرف انرژی گرمایی و سرمایی میباشد. در این مطالعه هدف، بررسی تأثیر بهینه سازی ضخامت عایق بر میزان انتشار گاز دی اکسید کربن در شرایط آب و هوایی مختلف است. در این پژوهش، ابتدا به مدل سازی یک ساختمان نمونه در اقلیمهای متفاوت آب و هوایی ایران، با کمک نرم افزار دیزاین بیلدر پرداخته شده است و سپس، براي بهینه سازي از روش الگوریتم ژنتیک که با نرم افزار متلب قابل انجام است نیز کمک گرفته شده است. در نهایت با استفاده از نتایج به دست آمده به تحلیل زیست محیطی co2 و مقایسه ضخامت بهینه عایق ساختمان برای بازده ده سال در آب و هوای شهرهای مختلف ایران پرداخته شده است. نتایج نشان داد که میزان انتشار کلی گاز دی اکسید کربن در بازه ده سال در مناطق آب و هوایی سرد و خشک (تبریز) و گرم و مرطوب (بندرعباس) به ترتیب کمترین (برابر با 350kg/m2) و بیشترین (برابر با 770kg/m2) است.